شرق نگار- به بهانه روز پدر میخواهم از تاثیر مستقیم پدران در تربیت پسران بگویم.. پسر کو ندارد نشان از پدر..
پدرانی که درگیر تربیت پسران خود هستند سبب میشوند فرزندان آرامتر باشند… نه اینکه بچهها از ترس والد مذکر ( آنچه در گذشته باب بود) آرام باشند خیر، پسرانی که پدران خود را در دوران کودکی کنار خود دارند، سپر دفاعی مهمی در برابر استرس دارند! این پسرها عملا سطح کورتیزول ( هورمون استرس) پایین تری دارند.
اگر پدری در فرآیند بزرگ شدن پسران درگیر باشد و لحظات پدر و پسری بیشتری ساخته باشد فرزند پسر کمتر از سایر همسالانش سراغ الکل، سیگار و مواد مخدر خواهد رفت.
حالا چرا درگیر بودن پدر در فرآیند تربیت پسر اهمیت دارد؟ پدری کن زمانی را به پسرش اختصاص میدهد به او احساس ارزشمندی خواهد داد. پدر در این تعاملات به او آن بخشی از مهارتهای زندگی را خواهد آموخت که ویژه جنسیت مردانه است. غیاب پدر باعث خواهد شد پسران درگیر مشکلاتی در روابط عاطفی و اجتماعی شده یا به ریسک های ناسالم رو بیاورند.
پسرانی که در غیاب پدر چه فیزیکی چه عاطفی بزرگ میشوند به دلیل نبود الگوی مردانه سالم و برای تعریف هویت مردانه خود اغلب سراغ گروهها یا افراد ناسالم میروند، آنها اغلب برای گرفتن تایید از دیگران ریسک میکنند تا محبوب دیگران باشند.
غیبت پدر پسران را در پذیرش نقش وی به عنوان یکی مرد درگیر مسائلی از جمله عدم مسئولیت پذیری در زندگی شخصی مثل ترک تحصیل، بی توجهی به آینده حرفهای یا پذیر نقش همسری یا پدری خواهد کرد.
پایان سخن پدر پولدار غایب به درد هیچ فرزندی نخواهد خورد. همانطور که تامین نیازهای جسمی فرزندان واجب است، نیازهای روانی آنان نیز باید مورد توجهتان قرار بگیرد.
به عنوان یک روانشناس از شما میخواهم در زندگی پسرانتان حضور پررنگی داشته باشید.