شرقنگار: در این مطلب، به سبکهای خاص فیلمنامهنویسان برتر جهان میپردازیم.
بیلی وایلدر
بیلی وایلدر اولین فیلمنامهاش را برای تریلر صامت آلمانی تحت نام «گزارشگر جسور» در سال ۱۹۲۹ نوشت و نکته بسیار مهم اینکه تعداد معدودی از نویسندگان در تاریخ سینما به اندازه بیلی وایلدر چندکاره یا همهکاره بودهاند.
وی در ۵ دهه فعالیت سینمایی ۱۵ بار نامزد جایزه اسکار شد که از این لحاظ یکی از رکوردداران تاریخ سینماست.
بیلی وایلدر در اغلب آثارش توازنی بسیار هوشمندانه و چیرهدستانه میان کمدی و درام برقرار کرده است تا جایی که دیوید لینچ بیلی وایلدر را بابت استفاده نبوغآمیز از کمدی سیاه جهت مواجهشدن با موضوعات به شدت جدی و تلخ سرچشمه الهام خود دانسته بود.
بیلی وایلدر اغلب تکنیکهای معمول فیلمنامهنویسی را به شکلی مسحورکننده به کار میگیرد تا با ترکیب درام و کمدی آثاری ماندگار خلق کند و بیجهت نیست که فیلمنامههایش برنده ۳ جایزه اسکار شده باشد.
تونینو گوئرا
طبیعتا یک فیلمنامهنویس باید ویژگیهای بسیار منحصربهفردی داشته باشد تا فرانچسکو رزی، فدریکو فلینی، برادران تاویانی، آندری تارکوفسکی، مارکو بلوکیو، تئو آنجلوپولوس و تعداد زیاد دیگری از فیلمسازان بزرگ دنیا را علاقهمند به همکاری با خود کرده باشد.
تونینو گوئرا که به واسطه عملکرد درخشان در عرصهی فیلمنامهنویسی ۳ بار نامزد جایزهی اسکار شد، فیلمنامهنویس بزرگ ایتالیایی چزاره زاواتینی را به عنوان الگو مد نظر قرار داده بود اما به تدریج راهش را از مرادش جدا کرد.
اینگمار برگمان
برگمان از راههای زیادی برای ایده گرفتن استفاده میکرد و موضوع اکثر فیلمهای برگمان در رابطه با بیماری و سکوت خدا است.
به گفته اینگمار برگمان هیچ هنر دیگری، نه شعر و نه نقاشی نمیتواند کیفیت خاصی را که رویا دارد به خوبی مدیوم سینما بیان کند و ویژگی کلیدی فیلمنامههای برگمان پرداختن به مضامین مرکزی تکراری در تعداد زیادی از آثارش است.
برگمان در کارهای آخر خود تنها حس و هدفی که میخواست به بیننده انتقال کند را با بازیگرانش در میان میگذاشت و اجازه میداد که اکثر دیالوگها را خودشان انتخاب کنند.
اینگمار برگمن، این غول سینمای قرن بیستم موفق به کسب سه جایزه آکادمی برای بهترین فیلم خارجی نیز شده است.
پدی چایفسکی
چایفسکی استعداد عجیبی در دراماتیزهکردن بحرانهای آمریکای پس از جنگ داشت و تاثیر پدی چایفسکی و سبک خاص او در تمام فیلمنامههایش با وجود تنوع موضوعی مشهود بود.
چایفسکی یکی از شناختهشدهترین درامپردازان اثر طلایی تلویزیون در آن زمان بوده است و با سه فیلمنامه مارتی، بیمارستان و شبکه سه، موفق به کسب سه جایزه اسکار انفرادی فیلمنامه برای نوشتن فیلمنامههای اقتباسی و اصلی شده است.
