شرق‌نگار: این روزها که خبر حمله روسیه به اوکراین در صدر اخبار است ، پست ها و یادداشت های بسیاری به طرفداری از این اقدام روسیه برخاسته و در کمال خوش باوری این کشور را نه روسیه تزاری(تحمیل کننده قرارداد ترکمانچای) و نه (پایه گذار شوروی کمونیستی) قلمداد کرده اند و در باب کمک های روسیه و چین به ایران و با نام دوری از تطهیر آمریکا بدام تطهیر روسیه افتاده اند.
عجیب تر اینکه برخی از این خوش باوران جنگ روسیه با اوکراین را جنگ نیابتی روس از طرف ایران قلمداد می کنند که ناگفته پیداست کسانی که چنین باوری دارند در چه وهمیاتی بسر برده و تا چه اندازه از عواقب حرکات و سخنان هر چند کوتاه و سهوی در روابط بین الملل ناآگاه هستند.
اینکه چه نیات شومی در پشت این طرفداری ها پنهان است که کسانی دانسته و کسانی ندانسته به نشر آن دامن می زنند ، اگر امروزه تمامی آن نیات بر همگان روشن نباشد ، اما بزودی اهداف غایی آنها از نشر این سخنان روشن خواهد گشت.
آن زمان باید دید آیا کسانی که در دفاع از روسیه و یا هر بیگانه ای (غرب ، اوکراین یا …) چنین سینه ستبر کرده و می کنند ، و مصلحت و منافع ملی را تحت تاثیر هیجانات به بوته فراموشی می سپارند ، آیا آن زمان نیز همچنان بر سخن خود باقی خواهند ماند یا ترانه من نبودم دستم بود ، سر خواهند داد؟
یادمان نرود سابقه روابط قومی و سیاسی روسیه با اوکراین فراتر از روابط روسیه با ایران بوده و در دنیای سیاست دوستی و دشمنی به معنای عینی و واقعی آن هیچگاه معنا نداشته و نخواهد داشت.
