انگ و تبعیض اجتماعی و تاثیرات منفی آن در جامعه

شرق نگار- انگ و تبعیض اجتماعی دو پدیده مرتبط ولی متمایز هستند که می‌توانند به تأثیرات منفی بر فرد و جامعه منجر شوند.

انگ (Stigma)

انگ به حالتی اطلاق می‌شود که جامعه به فرد یا گروهی به دلیل یک ویژگی خاص یا رفتار، نگاه منفی یا تحقیرآمیز داشته باشد. این ویژگی‌ها می‌توانند شامل بیماری‌ها، ناتوانی‌ها، وضعیت‌های اجتماعی یا فرهنگی، و یا حتی انتخاب‌های شخصی مانند سبک زندگی باشند. انگ می‌تواند منجر به احساس شرم، کاهش عزت‌نفس، و حتی انزوای اجتماعی در افراد شود.

تبعیض اجتماعی (Social Discrimination)

تبعیض اجتماعی هنگامی رخ می‌دهد که فرد یا گروهی به‌طور ناعادلانه یا نامساوی در مقایسه با دیگران به دلیل ویژگی‌هایی مانند نژاد، جنسیت، مذهب، یا دیگر ویژگی‌های شناخته‌شده توسط جامعه، رفتار شود. تبعیض می‌تواند در زمینه‌های مختلفی از جمله اشتغال، آموزش، مراقبت‌های بهداشتی و مسکن اتفاق بیفتد.

تأثیرات

هر دو انگ و تبعیض اجتماعی می‌توانند تأثیرات جدی بر سلامت روانی و جسمی افراد داشته باشند و منجر به نابرابری‌های ساختاری در جامعه شوند. این پدیده‌ها می‌توانند موانع بزرگی بر سر راه دستیابی به عدالت اجتماعی و برابری حقوقی ایجاد کنند.

مبارزه با انگ و تبعیض اجتماعی نیازمند تلاش‌های هماهنگ در سطح فردی، اجتماعی و نهادی است، از جمله آموزش عمومی، ترویج پذیرش فرهنگی و تنوع، و تصویب و اجرای قوانین حمایت‌کننده.

انگ در میان افرادی که با ویروس اچ.آی.وی (HIV) زندگی می‌کنند، یکی از چالش‌های بزرگ اجتماعی و روانی است که می‌تواند تأثیرات مخربی بر سلامت و کیفیت زندگی آنان داشته باشد. این انگ می‌تواند به اشکال مختلفی ظاهر شود و آسیب‌های متعددی را به همراه داشته باشد:

اشکال انگ

۱٫ انگ اجتماعی: شامل تصورات و نگرش‌های منفی از سوی دیگران نسبت به افرادی که با اچ.آی.وی زندگی می‌کنند. این می‌تواند منجر به انزوا، طرد شدن از مجامع اجتماعی و قطع روابط خانوادگی شود.

۲٫ انگ داخلی‌شده: زمانی رخ می‌دهد که فرد با اچ.آی.وی خود نیز نگرش‌های منفی جامعه را درونی می‌کند، که می‌تواند به احساس شرم، گناه، و کاهش عزت نفس بیانجامد.

۳٫ انگ نهادی: شامل رفتارهای تبعیض‌آمیز در موسسات و ارگان‌ها، مانند سیستم بهداشتی، محیط کاری یا آموزشی، که می‌تواند منجر به عدم دسترسی به خدمات و فرصت‌های برابر شود.

آسیب‌های ناشی از انگ

۱٫ تأثیرات روانی: انگ می‌تواند منجر به مشکلات سلامت روانی نظیر افسردگی، اضطراب، و استرس شود. این مسائل ممکن است کیفیت زندگی را کاهش داده و باعث شود که فرد در پیگیری درمان‌های پزشکی خود کوتاهی کند.

۲٫ مانع در دریافت خدمات درمانی: بیم آنکه مورد تبعیض قرار گیرند، ممکن است افراد مبتلا به اچ.آی.وی از مراجعه به مراکز درمانی خودداری کنند، که این می‌تواند بر سلامت جسمی آنها اثر منفی بگذارد.

۳٫ تأثیرات اجتماعی و اقتصادی: انگ می‌تواند منجر به از دست دادن شغل و درآمد و محدودیت در فرصت‌های شغلی شود، چرا که برخی کارفرمایان ممکن است تمایلی به استخدام یا حفظ افراد مبتلا به ویروس نداشته باشند.

مواجه با انگ

آموزش عمومی: افزایش آگاهی عمومی درباره اچ.آی.وی و انتقال آن، می‌تواند به کاهش ترس‌ها و باورهای غلط و در نتیجه کاهش انگ منجر شود.

حمایت اجتماعی: تشکیل و حمایت از گروه‌های حمایتی می‌تواند به افراد مبتلا کمک کند تا با تجربه‌ها و احساسات خود بهتر کنار بیایند.

قوانین حمایتی: تصویب و اجرای قوانینی که تبعیض علیه افراد مبتلا به اچ.آی.وی را ممنوع می‌کنند، می‌تواند به حمایت از حقوق آنها کمک کند.ارتقای پذیرش و درک عمومی نسبت به اچ.آی.وی می‌تواند به کاهش انگ و افزایش کیفیت زندگی افرادی که با این ویروس زندگی می‌کنند، منجر شود.

نویسنده: زهرا حاجی زاده
مدیر عامل انجمن احیا ارزش ها